تخریب عامل شبه خردل 2-کلرو اتیل فنیل سولفید با نانوذرات روی اکسید در شرایط مختلف و با استفاده از GC و GC-MS مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. چهار نمونه شامل نانوذرات روی اکسید در حالت خشک و مرطوب و نیز روی اکسید غیر نانوی خشک و مرطوب به همراه عامل شبه خردل در حضور پرتو فرابنفش و نیز در غیاب آن مورد بررسی قرار گرفت. واکنش های تخریبی روی سطح بسیار فعال نانوذرات روی اکسید موجب تشکیل 2 -هیدروکسی اتیل فنیل سولفید، 2-اتوکسی اتیل فنیل سولفید و وینیل فنیل سولفید شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان تخریب 2-کلرو اتیل فنیل سولفید در مجاورت پرتو فرابنفش با نانوذرات روی اکسید مرطوب رخ می دهد.

تبدیل H2S به فراورده ­های نوین در صنایع پتروشیمی، نفت و گاز از دید اقتصادی و زیست­ محیطی اهمیت زیادی دارد. در این راستا، یکی از فراورده­ های به­ دست آمده از H2S در صنعت پتروشیمی، دی متیل دی سولفید (DMDS) است که می­ تواند به­ عنوان واکنشگر برای سنتز ترکیب ­های آلی (مانند ترکیب­ های ناجور حلقه زیستی، مشتق­ های سولفیدی و مشتق­ های سولفوکسیدی) استفاده شود. H2S یک گاز سمی است و واکنش ­های آن نیازمند واکنشگاه ­های شیمیایی پیشرفته و تجهیزات ویژه است، ولی DMDS به ­دست آمده از H2S یک مایع غیرفرار است که تبدیل آن به فراورده ­های نوین در شرایط آزمایشگاه با تجهیزات عمومی امکان­پذیر است. براین پایه، در این پژوهش، یک نانوکاتالیست مغناطیسی قابل بازیافت و استفاده دوباره شامل یک کمپلکس مس تثبیت شده بر نانوذره­ های مغناطیسی Fe3O4 طراحی، سنتز و با نام Fe3O4@PDBOA-Cu تعریف شد. این نانوکاتالیست با روش­ های دستگاهی شامل پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف شناسی تفکیک انرژی (EDS)، طیف شناسی تفکیک طول موج (WDS)، تجزیه گرمایی تفاضلی (DTA) / تجزیه وزن سنجی گرمایی (TGA) و مغناطیس­ سنجی نمونه ارتعاشی (VSM) شناسایی شد. سپس، متیل فنیل سولفید (MPS) در حضور Fe3O4@PDBOA-Cu و حلال PEG-400 با DMDS و یدوبنزن در مدت 2 ساعت با بازده 93 درصد سنتز شد. این نانوکاتالیست منجر به خلوص بالای فراورده­ ها شد. همچنین، با توجه به ماهیت مغناطیسیِ آن به آسانی و با هزینه بسیار ناچیز بازیافت و به کارگرفته شد که در هر دو صورت از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و هزینه­ های فرایند را به­ صورت چشم گیری کاهش می­ دهد. این کاتالیست برای 4 مرحله متوالی بازیافت و به کار گرفته شد.

در این مقاله، زئولیت NaY به روش سل - ژل و بدون حضور الگوهای آلی و افزودنی ها سنتز شد. سپس با استفاده از روش تبادل یونی به زئولیتAgY  تبدیل شد. در مرحله بعدی، نانوذرات منگنز دی اکسید در منافذ زئولیت AgY به روش فضای محدود(CS)  سنتز شدند. کامپوزیت nano-MnO2/Zeolite AgY به روش های SEM، XRD،IR  و AAS مورد شناسایی قرار گرفت. رفع و دفع آلودگی 2-کلرو اتیل فنیل سولفید (شبه عامل خردلی) و دی متیل متیل فسفونات به وسیله کامپوزیت nano-MnO2/Zeolite AgY بررسی شده است. نتیجه های آنالیز با GC نشان می دهد که این کامپوزیت قادر است پس از 24 ساعت، 86 درصد 2-کلرو اتیل فنیل سولفید را جذب و به محصولات شیمیایی با سمیت کمتر تبدیل کند. سپس، عمده ترین محصول تخریب آن یعنی فنیل وینیل سولفید (PVS) توسط دستگاه GC-MS شناسایی شد. از طرف دیگر، آنالیز 31PNMR نشان داد که این کامپوزیت قادر است DMMP را در مدت زمان 30 ساعت، به میزان 87 درصد جذب کند.

دی متیل دی سولفید و دی اتیل دی سولفید ضایعات کارخانه تولید گاز شیرین در عسلویه می باشد. این ماده به شدت بوی گوگرد می دهد و نه تنها آلودگی هوا بلکه آلودگی خاک و آب ایجاد می کند. از آنجایی که این ماده در کشورهای دیگر استخراج شده و از آن در تولید حشره کش و علف کش استفاده می شود، آلودگی های ناشی از آن بسیار کم بوده و مطالعه ای در مورد تجزیه آن صورت نگرفته است. بنابراین در این تحقیق برای اولین بار تاثیر این ماده بر روی فلور میکروبی خاک انجام گرفت، تا نتایج مناسبی برای دفن این ماده در خاک بدست آید. در ضمن باید یادآور شد که این ماده، فرار، و با ایجاد بوی بد شرایط نامساعدی برای موجودات فراهم می کند. در این تحقیق به علت خاصیت حلالی این مواد، تاثیر آن بر روی خاک مورد مطالعه قرار گرفت. برای دست یافتن به چنین منظوری DSO با غلظت های مختلفی به خاک افزوده شده و تنفس فلور میکروبی خاک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که DSO ماده کاملا سمی برای باکتری های گرم منفی خاک است و تمام باکتریهای گرم منفی خاک از بین می روند، در حالی که باکتریهای گرم مثبت خاک نه تنها در مقابل آن مقاوم می باشند بلکه تعداد باسیلوس سرئوس خاک از 10 به 3×103 در حضور DSO افزایش می یابد. با توجه به این که افزودن این ماده به خاک باعث افزایش تعداد باسیلوس ها شده و تست هایشناسایینشان می دهد که اکثر این باسیلوس ها متعلق به باسیلوس سرئوس می باشد. تاثیر عوامل مختلف مانند نمک در روی رشد این باکتری مورد بررسی قرار گرفت و آزمایشات نشان داد که با وجود این که تعداد این باکتری ها در حضور این ماده افزایش پیدا می کند ولی در حضور نمک رشد نمی کند. بنابراین شاید این باکتری برای خاک های شور مناسب نمی باشد. با افزودن DSO به خاک هیچگونه تولید SH2 مشاهده نمی شود، فعالیت سلولازی خاک کاهش یافته در حالی که فعالیت کاتالازی خاک افزایش می یابد. افزایش DNA و پروتئین خاک مخلوط با DSO نمایانگر رشد یکسری از باکتریهای مقاوم به این ماده در خاک می باشد و تعیین کننده افزایش رشد باکتریهای گرم مثبت خاک می باشد.

رزین دی کلروآمین به عنوان یک عامل رفع آلوده کننده برای پدافند در مقابل عوامل شیمیایی، طی 3 مرحله، از رزین مبادله گر کاتیونی سنتز گردید. ساختار محصولات هر مرحله، به وسیله تکنیک FT-IR بررسی گردید و میزان کلر فعال محصول نهایی با آزمون یدومتری در حدود %11-9 تعیین گردید. کارآیی این ماده به عنوان رفع آلودگی کننده، به وسیله واکنش آن با 2-کلرواتیل فنیل سولفید (شبه عامل خردل) در دمای محیط توسط دستگاه GC بررسی شد، سپس محصولات تخریب آن یعنی هیدروکسی اتیل فنیل سولفون و دی فنیل دی سولفید توسط دستگاه GC-MS شناسایی شدند.

یک ماده رنگزای دیسپرس بر پایه نفتالیمید با به کار بردن 3-(6-آمینو-1، 3-دی اکسو-1H- بنزو [de]  ایزوکوئینولین--(3H)-2ایل) پروپانوئیک اسید به عنوان جزء دی آزوته شونده و N- اتیل-N- هیدروکسی اتیل آنیلین به عنوان جزء جفت شونده سنتز گردید. ماده رنگزای سنتز شده پس از خالص سازی به روش های آنالیز دستگاهی FTIR، 1HNMR، DSC و UV-Vis شناسایی گردید. ویژگی های اسپکتروفوتومتری ماده رنگزا در حلال های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که ماده رنگزای سنتز شده دارای اثر سولواتوکرومیزم مثبت بوده و دارای طول موج بیشینه جذب و ضریب جذب مولار به ترتیب 524.3 nm و 34125 l mol-1 cm-1 در استن می باشد. ماده رنگزای سنتز شده جهت رنگرزی الیاف نایلون، پلی استر و آکریلیک به کار برده شد و اثر دما، زمان و قابلیت رنگرزی بر روی سه لیف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ماده رنگزای سنتز شده قابلیت رنگرزی خوبی بر روی الیاف نایلونی دارد و دارای ثبات شستشویی 5، ثبات مالشی 5 و ثبات نوری 3 بر روی این لیف می باشد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید. لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: فنیل هیدرازین به عنوان یک ترکیب همولیتیک موجب سمیت در بافت های متعدد می گردد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی احتمالی اتیل پیروات و ویتامین E در برابر آسیب های کلیوی ناشی از فنیل هیدرازین در موش انجام پذیرفت.مواد و روش ها: موش های نر بالغ به صورت تصادفی به هشت گروه هشت سری تقسیم شدند. گروه کنترل سرم فیزیولوژی (IP،0.1ml) به طور روزانه دریافت نمودند. گروه دوم فنیل هیدرازین با دوز 60 mg/kg/48h به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین E با دوز 100mg/kg/day به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه چهارم به همراه فنیل هیدرازین، اتیل پیروات با دوز 40mg/kg/day به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه پنجم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین E و اتیل پیروات با دوز مشابه گروه های قبلی، دریافت کردند. گروه ششم ویتامین E، گروه هفتم اتیل پیروات و گروه هشتم اتیل پیروات و ویتامین E با دوزهای مشابه گروه های قبلی بدون تزریق فنیل هیدرازین دریافت نمودند. پس از 35 روز نمونه های سرمی و بافتی تهیه شده و جهت ارزیابی های بیوشیمیایی، بافت شناسی و هیستومورفومتری مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: فنیل هیدرازین به شکل معنی داری موجب افزایش سطح سرمی مالون دی آلدئید، کراتینین، اوره و نیز کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانت تام سرم و آلبومین گردید (P<0.05). به علاوه، فنیل هیدرازین افزایش معنی داری (P<0.05) در قطر حفره میانی لوله های پیچیده نزدیک و نیز کاهش معنی داری (P<0.05) در ارتفاع سلول های پوششی این لوله ها ایجاد کرد. تجویز ویتامین E و اتیل پیروات به شکل قابل توجهی تغییرات مشاهده شده در فراسنجه های مذکور را بهبود بخشید.بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد اتیل پیروات و ویتامین E به عنوان یک مهار کننده رادیکال آزاد می تواند سمیت کلیوی ناشی از فنیل هیدرازین در موش را کاهش دهد.

در این کار، زئولیتNaY با استفاده از روش هیدروترمال تهیه شد. سپس، یونهای نقره در زئولیت NaY با محلول نیترات نقره (AgNO3) از طریق روش تبادل یونی (IE) جایگزین شد. نانوذرات دی اکسید منگنز (9.3 MnO2 و 15.8 درصد وزنی) برای مهمان در زئولیت ساختار AgY (میزبان) با محلول Mn(NO3)2 و محلول های KMnO4 با روش سنتز فضای محدود (CSS) ته نشین شدند. نمونه های سنتز شده از طریق تکنیک های XRD، SEM / EDAX، FTIR،AAS و N2-BET مطالعه و مشخص شدند. حذف گوگرد و واکنش حذف 2 - کلرو اتیل فنیل سولفید (2-CEPS ) و DEPPT (O و -S دواتیل فنیل فسفونوتیوات) با 15.8 درصد وزنی کامپوزیت MnO2/Zeolite AgY نانو و کاتالیزور نانوذرات MnO2و از طریق GC،GC-MS و31PNMR مورد توجه قرار گرفتند.